woensdag, januari 03, 2007

De betovering van een lied

De sinnedei oer finnen en mieden,
de beammen rûzjend, panderjende kij….
It is, as soe de simmer nea net skiede
fan dizze fjilden, en ik nea fan dy.

Salang de fûgels troch de loften stjoere
en flinters fûgelj’ oer ús hollen del,
jildt eltse dei mei dy wol tûzen oeren,
mar eltse oere duorret net in tel.

Wannear’t wy sykje nei inoarrens hannen
wurde ús kleare eagen langsom wiet.
De skimerjûn fersûzet oer de lannen
mei de betsjoening fan in wûnder liet…..

M.Sikkema

1 opmerking:

Anoniem zei

Oersetting:
De zonnige dag over hooi- en weilanden,
de ruisende bomen, kalm grazende koeien…
Het is, als zou de zomer nooit afscheid nemen
van deze velden, en ik nooit van jou.

Zolang de vogels door de luchten sturen
en vlinders boven onze hoofden neerdwarrelen
telt elke dag met jou wel duizend uren,
maar elk uur duurt slechts een tel.

Wanneer wij elkaars handen zoeken
worden onze heldere ogen langzaam vochtig.
De avondschemering doezelt over de landen
met de betovering van een lied vol verwondering.