De wanhoop is nog groter geworden,
maar veelvuldiger dan ooit
wordt ik aangezocht inleidingen, lezingen, hallo,
voordrachten uit eigen werk
te komen houden voor inrichtingen van onderw. (1)
Om mijn geitestrot hangt de te wijde boord
van het smetteloze overhemd,
waarop de das met streepjes.
Mijn gelaat is een varkenslederen masker.
Soms, als de samenkomst, wegens fraai weder,
in de tuin van de campus wordt gehouden,
ben ik de enige die koud krijgt
en huivert in zijn boers nieuw, duur donkerblauw
en aangemeten pak:
het vuur in mij brandt nog maar laag.
Een meisje schrijft alles op, en als: ik zeg
‘Die en die is een groot dichter’.
dan schrijft ze neer in groot leesbaar schrift:
‘Die en die is een groot dichter’.
Als ik mijn eigen door de dood naar mij teruggevoerde stem hoor,
wil ik schreeuwen dat het geen zin heeft nu allen dood zijn,
en dat ik naar huis wil.
Maar wie begrijpt dat.
Plotseling staat de wind stil, en is er een schaduw over alles,
en hijg ik van angst, maar voor wie of wat dan toch,
in Godsnaam?
Reve
(1) Reve gebruikt hier een woord, dat Doarmer fatsoenshalve maar afkort, omdat ook minderjarigen deze weblog lezen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten