Dou meist op snein net sjitte; ik sil dy oanjaen, ropt Durk him nei.
Feike ropt oer it skouder: As dat fé fan dy ek mar ien stap fan it hiem ôf docht, dan kinst der op rekkenje, dat ik se dea sjit.
Hy sjocht wraeksuchtich nei Bijke en dat ûntgiet Durk net. Hy is mei in pear stappen by Feike en giet foar him stean. Hy stekt de finger omheech en hâldt dy Feike foar it gesicht. Goed ûnthâlde, Feike, seit er mei triljend lûd, dit moatst goed ûnthâlde; astou myn houn tonei komste dan doch ik dy dea, stjerrende wier. Ik weef foar iwich mei dy ôf astou Bijke dea sjitst.
Heit, heit, jammert Aeltsje, en Gerard sil al oerein.
Feike is lykwols sûnder hwat to sizzen om Durk hinne stapt. Durk eaget him nei oant er efter de spjirren wei woarn is. Dan kriget er de kat op en bisjocht it bist.
Sonde, sa’n moai katsje, seit Gerard
Katten by de rûs, seit Durk noartsk, en hy smyt it dier efter it hok op’e rûchskerne.
Uit : Verandering van lucht
Feike ropt oer it skouder: As dat fé fan dy ek mar ien stap fan it hiem ôf docht, dan kinst der op rekkenje, dat ik se dea sjit.
Hy sjocht wraeksuchtich nei Bijke en dat ûntgiet Durk net. Hy is mei in pear stappen by Feike en giet foar him stean. Hy stekt de finger omheech en hâldt dy Feike foar it gesicht. Goed ûnthâlde, Feike, seit er mei triljend lûd, dit moatst goed ûnthâlde; astou myn houn tonei komste dan doch ik dy dea, stjerrende wier. Ik weef foar iwich mei dy ôf astou Bijke dea sjitst.
Heit, heit, jammert Aeltsje, en Gerard sil al oerein.
Feike is lykwols sûnder hwat to sizzen om Durk hinne stapt. Durk eaget him nei oant er efter de spjirren wei woarn is. Dan kriget er de kat op en bisjocht it bist.
Sonde, sa’n moai katsje, seit Gerard
Katten by de rûs, seit Durk noartsk, en hy smyt it dier efter it hok op’e rûchskerne.
Uit : Verandering van lucht
Van dit werk zijn meer dan 34.000 exemplaren verkocht . Andere werken van de schrijver Rink van der Velde (1932-2001) zijn o.a. De fûke en De hûn sil om jim bylje(beide verfilmd) . Van der Velde beschrijft ook in deze werken de onaangepaste vrijbuiter met een kort lontje.In het bovenstaande gesprek n.a.v. een dode kat, blijft het bij bedreigingen “ ik doch dy dea, stjerrende wier” , maar in De hûn sil om jim bylje loopt het echt uit de hand.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten