De zin van de wereld moet buiten haar liggen. In de wereld is alles zoals het is en gebeurt alles zoals het gebeurt; er bestaat geen waarde in de wereld….. Als er een waarde is die waarde heeft, dan moet die buiten alle gebeuren en zo-zijn liggen. Want alle gebeuren en zo-zijn is toevallig. Wat het niet-toevallig maakt, kan niet in de wereld liggen, want dan zou het weer wel toevallig zijn.
De juiste methode in de filosofie zou eigenlijk zijn: niets zeggen, behalve wat gezegd kan worden, dus wetenschappelijke beweringen – dus iets dat met filosofie niets te maken heeft - en dan steeds als iemand iets metafysisch wil zeggen, hem erop wijzen dat hij bepaalde tekens in zijn beweringen geen betekenis heeft gegeven. Deze methode zou die ander onbevredigend vinden – hij zou niet het gevoel hebben dat we hem filosofie onderwezen – maar toch zou dit strikt genomen de enige correcte methode zijn.
Ludwig Wittgenstein: Tractatus
De juiste methode in de filosofie zou eigenlijk zijn: niets zeggen, behalve wat gezegd kan worden, dus wetenschappelijke beweringen – dus iets dat met filosofie niets te maken heeft - en dan steeds als iemand iets metafysisch wil zeggen, hem erop wijzen dat hij bepaalde tekens in zijn beweringen geen betekenis heeft gegeven. Deze methode zou die ander onbevredigend vinden – hij zou niet het gevoel hebben dat we hem filosofie onderwezen – maar toch zou dit strikt genomen de enige correcte methode zijn.
Ludwig Wittgenstein: Tractatus
1 opmerking:
Wittgenstein maakt een verschil tussen wetenschappelijke en filosofische vragen.De wetenschap kan onze levensvragen niet beantwoorden en de filosofie eigenlijk ook niet, zij moet (muß) zwijgen. De filosofische methode is een “negatieve”, het doorprikken van de indrukwekkende “prietpraat”. Wittgenstein zegt dat de Tractatus een ladder is waarmee men omhoog kan klimmen, maar die daarna weggeworpen moet worden.
Een reactie posten