dinsdag, maart 13, 2007

Túnhakje De tuin omspitten


2 opmerkingen:

Anoniem zei

Sinds Doarmer bij het regelen van het verkeer in het buitengebied de boel zo in het honderd heeft laten lopen, dat op iedere zandweg een hoop verwrongen staal te aanschouwen was, hebben we weinig meer vernomen van zijn activiteiten op de boer.
De vishandel heeft hem tot rust doen komen en de eerlijkheid gebiedt te zeggen, dat de aanblik van al die dooie makrelen een mens uiteindelijk wel goed moet doen.
Van zijn liefde voor de natuur is weinig overgebleven getuige het feit dat een troostelozer tuin dan de terra deserta , waarin Doarmer geheel tegen zijn natuur zwoegt en ploetert nauwelijks denkbaar is.
Hoe anders is de lusthof van D.!
Op haar aardse paradijs is het bijbelse woord, dat zij zal bloeien als een roos ieder voorjaar opnieuw van toepassing. Natuurlijk draagt het feit, dat D. zelve een roos is hier aan bij.
Symboliseert Doarmers dorre maanlandschap de staat, waarin zijn ziel verkeert? Hij werkt tenslotte ook in het onderw.!
Ik maak mij ernstig zorgen.
Als altijd zich om uw zielenheil bekommerend groet u,
uw pater Pierre de Bree s.j.

Anoniem zei

Eerwaarde pater s.j., de ziel van Doarmer is zo zuiver als een bergbeek in het vroege voorjaar, hij zondigt weliswaar regelmatig, maar hij vergeet nooit te biechten! Wat het eenvoudige landleven betreft, de noeste arbeid in de tuin is een goede compensatie voor zijn werk als verkeersregelaar in het buitengebied en visboer. En zoals reeds eerder opgemerkt, Doarmer regelt het verkeer, hij doet dat vol overgave, wat het verkeer daar echter mee doet, is niet zijn zaak, hij is slechts verkeersregelaar.Wat uw opmerkingen over de lusthof van D. betreft en het feit dat zij een roos is, hierover zou Doarmer "fijntjes" willen vragen " bedoelt u daarmee dezelfde D., die u een tijd geleden zo graag op een van uw brandstapels had willen zien branden, omdat zij een heks zou zijn?"