Ferjitten wurden Vergeten woorden

Hjerstwyn skriemt yn wiete kjeld,
út ‘e smoutte, tusken keale tûken
harket de tútfûgel ,
yn syn wite fearren wjerkeatst
it lêste simmerfjoer,
jit harket er as it dôve is
en wyn sleau mei jiske boartet.
Sêftkes núnderet er in liet
fan ferjitten wurden.

Oersetting(vertaling):

Herfstwind huilt in natte kou,
uit de luwte, tussen kale takken
luistert de kusvogel,
in zijn witte veren weerkaatst
het laatste zomervuur,
nog luistert hij als het gedoofd is
en wind achteloos met as speelt.
Zachtjes neuriet hij een lied
van vergeten woorden.