Voor Doarmer is de middeleeuwse filosoof William van Ockham (ca. 1285 – 1349) een interessante denker. Hij is bekend geworden met “het scheermes” van Ockham : entia non multiplicanda sine necessitate (= begrippen moeten niet vermeerderd worden zonder dat dit nodig is). Ockham is een echte nominalist, d.w.z. voor hem zijn alleen de individuele dingen werkelijk en bestaan de algemene begrippen ( de universalia) alleen in onze geest. Dus als er geen individuele paarden bestaan,” bestaat” er ook geen algemeen begrip paard. Hoewel ze niet bestaan, spelen deze universalia wel een rol in onze taal. De taal kan iets maken dat er daarvoor nog niet was. De Franciscaan Ockham kwam in conflict met de kerk en dat was eigenlijk ook wel logisch, want als je zijn opvattingen consequent loslaat op een aantal christelijke opvattingen zoals de Drie-eenheid, dan zou je tot verrassende conclusie’s kunnen komen. De opvattingen van Ockham hebben o.a. Berkeley beïnvloed.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten