Ines: Ha! Wacht! Ik begrijp het ineens! Ik weet waarom ze ons bij elkaar gestopt hebben!
Garcin: Let op uw woorden.
Ines: ’t is te onnozel om over te praten! O, wat stom! Er zijn geen lichamelijke folteringen! Niet? En we zijn in de hel. En er komt niemand, niemand. We blijven alleen tot in het oneindige. Wij met z’n drieën. Toch zou ik op z’n minst nog iemand verwachten. Maar die is er niet: de beul.
Garcin: Ik weet het wel.
Ines: Dus hier ook al besparing van personeel! De gasten helpen zichzelf, net als in de zelfbedieningsrestaurants.
Estelle: Wat bedoelt u in ’s hemelsnaam?
Inez: De beul – dat is ieder van ons voor de anderen.
Garcin: Let op uw woorden.
Ines: ’t is te onnozel om over te praten! O, wat stom! Er zijn geen lichamelijke folteringen! Niet? En we zijn in de hel. En er komt niemand, niemand. We blijven alleen tot in het oneindige. Wij met z’n drieën. Toch zou ik op z’n minst nog iemand verwachten. Maar die is er niet: de beul.
Garcin: Ik weet het wel.
Ines: Dus hier ook al besparing van personeel! De gasten helpen zichzelf, net als in de zelfbedieningsrestaurants.
Estelle: Wat bedoelt u in ’s hemelsnaam?
Inez: De beul – dat is ieder van ons voor de anderen.
Sartre: Huis clos
Geen opmerkingen:
Een reactie posten