De Friese geschiedenis staat bol van de anarchie en het gebrek aan organisatie. Ze hebben nooit een gecentraliseerde politieke eenheid kunnen vormen. Maar een zwakte is ook een kracht. Het gebrek aan politieke eenheid bleek doorgaans een effectieve verdediging tegen buitenlandse agressors te zijn. Wie namelijk macht in Friesland zocht te verwerven ging gauw ten onder in het moeras van onbetrouwbare en onvoorspelbare partijpolitiek…….. Misschien zijn ze( de Friezen) de eerste postmodernisten, want ze hebben geen ander ideaal dan te doen wat ze willen doen of er achter te komen wat ze nu eigenlijk willen. Dat laatste kost zoveel tijd dat ze aan het eerste meestal niet meer toekomen.
In het echte leven gedragen Friezen zich als acteurs als ze opgewonden zijn. Hoe vaak dat voorkomt hangt af van de streek waar ze vandaan komen. De Klaikers of Kleifriezen uit het Noorden hebben de reputatie dat ze koude kikkers zijn, terwijl de Wâldsjers of Woudfriezen de Friese versie van het mediterrane temperament belichamen. Het juiste evenwicht wordt alleen aangetroffen bij de derde groep, de Zuidwesthoekers.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten