Eat en Neat Iets en Niets

Een Heideggeriaans sprookje

Het Ik zit op het eilandje Iets omgeven door een zee van Niets en vraagt zich af “waarom is er Iets?” Er zijn ook anderen op het eilandje en iedereen draagt een masker, maar achter de meeste maskers bevindt zich Niets. Voortdurend op de vlucht rennen deze anderen rond, zij leven misschien, maar niet hun eigen leven, maar het leven van het Men. Het Ik durft nauwelijks naar het Niets te kijken en soms rent hij achteren de anderen aan, van bezigheid naar bezigheid, maar soms doet hij het niet en dan verveelt hij zich en dan kijkt hij het Niets recht in de ogen en ziedaar, uit het Niets maakt hij zomaar Iets.