Ook de moedigste onder ons heeft maar zelden moed tot datgene wat hij feitelijk weet.
Niemand is verantwoordelijk voor het blote feit, dat hij bestaat, dat hij die en die eigenschappen heeft, dat hij onder deze bepaalde omstandigheden, in deze bepaalde omgeving leeft. De fataliteit van zijn eigen wezen kan niet los worden gezien van de fataliteit van al datgene wat geweest is en nog te gebeuren staat. Hij is niet het gevolg van een eigen bedoeling, van een plan; hij is niet de inzet van het streven de “ideale mens”of “het ideale geluk”of de “ideale moraliteit”te verwezenlijken, het is absurd zijn wezen op een of ander doel te willen afwentelen. Wij hebben het begrip “doel” uitgevonden: in de realiteit zal men tevergeefs zoeken naar een doel ….. er is niets wat ons bestaan zou kunnen vonnissen, meten, vergelijken, veroordelen, want dat zou betekenen het geheel vonnissen, meten, vergelijken, veroordelen. Maar buiten het geheel is er niets!
Nietzsche
Als het doel onbekend is, en volgens Nietzsche is dat het geval, is het zinloos te meten en te vonnissen, want men weet pas wat goed en slecht is , als men het doel kent. Volgens Nietzsche hadden zijn tijdgenoten, ook zij , die zich van de religie losgemaakt hadden, deze consequentie nog niet getrokken.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten