donderdag, april 29, 2010

Promkje Pruimen

Doarmer heeft een besluit genomen, morgen gaat hij zijn laatste wedstrijd lopen. Het wordt een 5 mijl (ca. 8km) in het buurdorp H. Daarna zullen zijn kinderen het van hem over moeten nemen, zoon J. loopt deze 5 mijl ook. Doarmer heeft zich nog niet een precieze voorstelling van de komende jaren gemaakt, maar het zal in elk geval een rustige, bespiegelende tijd worden, lichte tuinarbeid afgewisseld door een kopje thee met een krantje. Vroeger hielp Doarmer zijn pake altijd bij het schoffelen tussen de aardbeiplanten en misschien moet hij deze bezigheid maar weer oppakken, maar dan zonder te “pruimen”, want dat stukje cultuur is met de generatie van zijn pake verdwenen.

Yn myn tinzen sjoch ik myn pake tsjin‘e jûn
troch de tún ,promkjend mei de skoffel yn’e grûn
en mysels , in boaike, ek mei it ark yn’e hân
wakker bodzjend op it kjittich lân.

3 opmerkingen:

Peerke zei

Amai zunne,

dat vind ik schoon, zunne. Op Uw hoogtepunt stoppen. Of gelijk met de andere grote sporters, Mackaay, Cruyff, Maradona. Ja Doarmer, gij had ook nog tot de volgende Olympieke spelen kunnen doorgaan, maar amai zo is het schoon. Ik zal op Uw prestaties een liedekijn zingen en een pintje (of 2) nemen.

Doarmer zei

Peerke, starend naar zijn geraniums en zijn zonden overdenkend en in vrede met de wereld en zichzelf dankt Doarmer u voor uw vriendelijke woorden.

Doarmer zei

Oersetting:
In mijn gedachten zie ik mijn opa tegen de avond
door de tuin, pruimend met de schoffel in de grond
en mijzelf, een jongetje, ook met het werktuig in de hand
enthousiast ploeterend op het met onkruid overwoekerd land.