Doarmer las vandaag een interessant artikel over “twijfel” en “zekerheid”, zaken waar o.a. Descartes en Wittgenstein zich mee bezig hebben gehouden. Ik weet zeker, dat ik twijfel, zegt Descartes ongeveer en men kan alleen maar twijfelen tegen de achtergrond van zekerheid, zegt Wittgenstein ook ongeveer, waarbij zekerheid bij hem samenhangt met de context, waarin iets beweerd wordt. Bij het lezen van het artikel vroeg Doarmer zich af wat zijn zekerheid is, zijn vaste punt , van waaruit hij twijfelt of is zijn hele leven een soort “skossejeien”, springen van de ene wegglijdende schots naar de andere, een wintervermaak uit Doarmer’s jeugd. Ja, moeilijk, Doarmer moet er maar eens over nadenken. Het skossejeien lijkt het meest aantrekkelijk, het is het Nietzscheaans dansen op het gladde ijs, maar hoe past dat bij zijn zelfbeeld van hardwerkende , plichtsgetrouwe verkeersregelaar in het buitengebied?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten