Doarmer wordt nu snel ouder en zijn krachten verminderen met de dag. Liep hij vorige week nog een 5 km crossloop in de 22 minuten, vandaag was hij 2 minuten langzamer. Vooral zijn ademhaling kon hij moeilijk onder controle krijgen en iedereen weet dat dit bij hardlopen, zeker bij een 5 km, heel belangrijk is. Toen hij halverwege de race langs de speaker rende, overigens een land- en vakgenoot van Doarmer, viel het hem nog mee, dat deze niet in de microfoon riep “ men kan wel zien, dit duurt niet lang meer, dit is snel afgelopen, heeft er nog iemand belangstelling voor tweedehands loopschoenen of kleding”. Doarmer zal moeten accepteren, dat zijn “leven” voorbij is, hem rest slechts een vegetatief bestaan. Of zou er toch nog een leven zijn na de dood, dat wil zeggen boven de 25 minuten ?
4 opmerkingen:
Dear doarmer.
soms is het juist nog intenser en mooier om een adagio erg langzaam, maar vol spanning, te spelen. Gaande weg de jaren dirigeer ik ze steeds langzamer, dus 2 minuten, zie het als een artistieke vondst...
Geachte Bernstein, wat een prachtig beeld, een leven, dat langzaam in slow motion overgaat. Zou Doarmer honderd worden, dan loopt hij de 5km in twee dagen. Kijkers bij de wedstrijd zouden niet eens zien, dat hij zich voortbeweegt. Misschien wordt de totale stilstand wel nooit bereikt!
'Wie moet rennen,
kan niet plannen.'
(tegeltjeswijsheid van onder nap)
Dr. Oetker, u bewijst maar weer, dat de ware wijsheid altijd beneden nap ontstaat. Zo zegt een oud cultuurvolk, dat ook gedeeltelijk voormalige zeebodem bewoont "In hynder yn'e stap hellet in hurddraver wol yn".
Een reactie posten