Hoewel Doarmer nooit naar journaals en dergelijke kijkt, omdat hij probeert immuun te blijven voor de waan van de dag, zit hij toch af en toe voor de buis om naar een programma zoals “boer zoekt vrouw” te kijken, wat hij heel grappig vindt, als bijvoorbeeld die “stadse” vrouwen een stal moeten opruimen. Als boerenzoon begrijpt hij niet, dat dit een selectiecriterium zou moeten zijn. Het “bûthús en de kij” zijn voor de boer en zijn personeel. Een arts zoekt zijn echtgenote toch ook niet uit op grond van haar medische kennis. Maar goed, het programma is natuurlijk fictie. Zo zag Doarmer laatst iets op TV, waarover hij zich ook verwonderde. U kent die programma’s wel, waarin mensen over hun leven vertellen. Iemand somde op, wat hem in zijn leven allemaal aan ellende “overkomen” was, terwijl Doarmer als kijker tot de conclusie kwam, dat deze man nu werkelijk niets “overkomen” was, maar dat hij alle ellende juist door zijn gedrag veroorzaakt had. Een kwestie van perceptie. J. Bransen zegt hierover het volgende:”Het verschil is subtiel, maar we kennen het in al zijn fijnzinnigheid uit het leven van alledag. Als een jongen van tien op het schoolplein tegen een groep meisjes wordt geduwd, kun je de subtiele verschillen registreren tussen een jongen die echt nog niets met meisjes heeft en de jongen die zich maar al te graag met instemming tegen de meisjes laat vallen. Deze verschillen tussen wat we doen en wat ons overkomt zijn ons zo vertrouwd.”
Geen opmerkingen:
Een reactie posten