donderdag, maart 15, 2012

Troch snie bedutsen Door sneeuw bedekt

Hunne taal, hunne ligchaamsgestalte, hun schrandere en wijsgeerige aard, hunne ontwijfelbare betrekking met het beste deel van den Engelschen volksstam, dit alles boezemde mij belang in. Ik kon mij toen maar niet begrijpen, hoe zoo vele door daden getoonde welwillendheid vereenigbaar was met zoo vele schijnbare onverschilligheid. In Friesland moet men leeren, geen overhaast oordeel te vellen; of heeft men dit reeds gedaan, zulks te onderdrukken. Onder een korst van ijs is wel eens een diepe en sterke stroom verborgen; de sneeuw bedekt en beschermt eenen rijken en vruchtdragenden bodem. Maar, om wezenlijk genoegen te smaken in hunnen omgang, moet een reiziger hunne manieren aannemen, hunne taal zich eigen maken, leven, gelijk zij leven, geen overbodige pligtplegingen begeeren, in één woord, hij moet met den stroom willen medevloeijen, zoo zal dezelve hem zeer veele genoegens aanbrengen.

In het Nederlands vertaald verslag van een Engelsman uit het jaar 1828

“Hij moet met den stroom willen medevloeijen”, in modern Nederlands zou men zeggen “go with the flow”. Doarmer vindt overigens al die naamvallen prachtig, bijvoorbeeld “eenen rijken en vruchtdragenden bodem”.

Geen opmerkingen: