woensdag, november 21, 2012

Rykrakkich Krakkemikkig

De bereidheid om dingen merkwaardig te vinden en opheldering te vragen, is typisch een kinderlijke deugd. Later, als ons leven begint uit te harden, worden slechte antwoorden belangrijker dan goede vragen. Bepaalde opvattingen die we voor waar houden, drukken zich uit in routines, die ons de moeizame taak besparen om het leven steeds weer aan te passen aan nieuwe inzichten en kennis. Maar die wankele intellectuele zekerheid heeft een keerzijde. De illusie om voor alles en nog wat een verklaring te hebben, hoe krakkemikkig ook, en de ogen te sluiten voor “merkwaardigheden” heeft tot gevolg dat je alleen nog maar bekende dingen tegenkomt. Daarmee verliest het leven zijn betovering. Dit verlies leidt in het heden tot verveling omdat het brein onderprikkeld is, en in retrospectief lost die verveling op in het niets, omdat er niets meer is wat het markeren waard is. Het gevoel dat de tijd vliegt, is daarom de prijs voor de illusie dat we het moderne leven aankunnen.
 
M.Wehr

Geen opmerkingen: