Van het geleuter over zwijgen blijft slechts zoveel over als
nodig is om een oefenende duidelijk te maken dat het erop aankomt de oefening
uit te voeren en er niet over te theoretiseren. Een discusworp brengt men alleen
tot stand doordat men de discus werpt en geen enkel geklets over discussen en
over de juiste manier waarop men ze moet werpen, kan de worp vervangen……….In
werkelijkheid zweeg hij (Wittgenstein) niet , integendeel, hij hield
voordrachten door een gedrag dat past bij een man die ervan overtuigd is dat de
wereld de ideale plek is om iets te tonen.
Sloterdijk
Tja , “het zwijgen”, door sommige mensen beschouwd als teken
van wijsheid, door anderen als teken van intellectueel onvermogen en dan heb je
nog van die “denkers” die met heel veel woorden in dikke boeken proberen uit te
leggen, dat zwijgen boven spreken gaat. Doarmer heeft in zijn jeugd iemand
gekend, het was een pijproker met baard, die tijdens wat voor levendige
discussie ook, en die had je veel in die tijd, eigenlijk nooit iets zei, maar
al lurkend aan zijn pijp “wijsheid” uitstraalde. Achteraf heeft Doarmer het
idee, dat hij simpelweg niets zei, omdat hij niets te zeggen had en dat is
natuurlijk zeer legitiem. Zelf is Doarmer aanhanger van de opvatting, dat je
door erover te spreken ook je denken op een hoger niveau tilt, als het ware
denken en spreken afwisselend in een spiraalbeweging omhoog.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten