De maaitiid wifket,
en de wolf gûlt
mei skriemerich langstme,
it gea swijt lykwols,
himsels genôch
yn al syn swidens.
Het voorjaar aarzelt,
en de wolf huilt
met klaaglijk verlangen,
het landschap zwijgt echter,zichzelf genoeg
in al zijn luister.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten