Zo is ook het heden geen realiteit; het zit als het ware
ingeklemd tussen de twee kaken van het verleden en de toekomst. In sommige
talen kan het werkwoord “zijn” niet in de tegenwoordige tijd worden vervoegd;
het heeft in die talen kennelijk wel zin om “ik zal zijn” of “ik was” te
zeggen, maar niet om “ik ben” te zeggen. Toch brengt de kwantumfysica troost
voor hen die het verdwijnen van het heden zouden betreuren. Geen enkele
tijdsduur kan namelijk korter duren dan “de constante van Planck” die 5,4 10-44
seconden duurt. Gedurende deze tijd is het dus toegestaan te zeggen “ik
ben”, maar dat moet dan wel erg snel gezegd worden.
A.Jacquard
2 opmerkingen:
6.62606957 × 10−34 joule∙second, with a standard uncertainty of 0.00000029 × 10−34 joule∙second.
Brittanica
Beste wijsneus, het Nu bestaat, maar wat doen we met die onzekerheid?
Een reactie posten