Sneeuw

Gisteren is oudste dochter H., young urban professional in het westen des lands, voor het eerst sinds maanden weer eens “ thuis” gekomen. Vanochtend koffie gedronken, wat gekletst over programmeren, databases en ook over “ intermenselijk “ gedrag o.a. over hoe je je als vrouw in een mannenwereld handhaaft.Bij dat laatste kwam zelfs het “scheermes” van de middeleeuwse scholasticus William van Ockham nog even ter sprake. Ik ben van plan me iets meer in deze figuur te verdiepen, want ik heb het gevoel, dat ik er wel iets mee kan. Buiten schijnt het land in rep en roer, omdat er wat sneeuw is gevallen. Het doet mij denken aan de winter van 1979, ik was nog niet zo lang getrouwd en we woonden op de boerderij van een kennis een paar kilometer buiten het dorp L. Maaike was zwanger (dochter H.!). Ik kwam op een ochtend beneden en dacht, wat is het nog donker, maar het bleek, dat de sneeuw tot de hoogte van de dakgoot was opgestoven. Met een slee naar dorp L. om voedsel te verzamelen!Na enkele dagen bevrijd door het leger! Ja mensen, dat waren nog eens tijden en niks geen mobieltje , je moest maar afwachten, of de buitenwereld nog wel bestond! Ik zag op TV –oost wat interviews met gestrande reizigers, de hulpeloosheid druipt er soms vanaf en een moment lang is er wat paniek in de kudde.