Hier zit ik nu met in mijn handen een roze borstrok, af en toe snuif ik de geur op en dat geeft mij wat warmte. Het lijkt alsof er geen eind komt aan dit Oeral-gebergte met zijn sneeuw en kou. Vannacht had ik, in mijn deken gewikkeld, een droom.Ik was ver weg te H. en er was licht en het was warm en er was een huisvrouw. En die huisvrouw was bezig aardappelen te schillen, terwijl ik de krant las. Het was zo idyllisch, dat ik een traan in mijn ogen kreeg. De huisvrouw onderbrak even het schillen, spoelde haar handen af onder de kraan en zei tegen mij “ Schat wil je nog een kopje koffie?” . Natuurlijk wilde ik dat en zij kwam bij mij met de koffie en gaf mij een kus. Op dat moment werd ik wakker en het bleek één van de berggeiten te zijn, die mijn gezicht likte. Zal er ooit een einde komen aan deze tocht, zal ooit het eeuwig groene Groningen bereikt worden, zal ik ooit de huisvrouw in mijn armen kunnen sluiten?
De geitenherder
2 opmerkingen:
Hier in H. leven we met je mee. In de kerk lieten ze op beeldscherm een reportage over 1568 Kirgizische geiten trekkend over de Oeral zien. Klopt het dat je met twee Friese paarden de kudde aanvoert, de Oeral al ruim over bent en nu in de omgeving van Pskov bent? Ik heb snel een foto gemaakt waarin jij met een andere vrouw?? zittend in zo'n Friese arreslee te zien bent. Ik stuur jou die toe per mail omdat ik die hier niet kwijt kan!
Beste huisvrouw, nu moet ik toch ingrijpen, want u gaat wel heel ver.De geitenherder gesignaleerd met een andere vrouw! Zo is de geitenherder niet. Friese paarden ,dat past helemaal niet bij een eenvoudige geitenherder. Hoe slecht kent u de geitenherder! Doarmer wil beslist die foto zien, hij kan het zich niet voorstellen, hij zou die andere vrouw nog eerder verwachten bij de pastoor te H.
Een reactie posten