Zondagochtendoverdenking van pastoor te H.

Vandaag gaan mijn gedachten uit naar de Andersoortigen. Ieder van ons, vooral diegenen, die langs het Pieterpad wonen, kent ze. Meestal zien we ze in groepen voorbijlopen, zwijgend en af en toe zien we er één met een staart, drukker en als die voorbij is, missen we vaak iets uit de tuin, een steentje, een takje, een hebbedingetje. Maar kennen we ze werkelijk? Hebben we ons ooit echt voor hen opengesteld, zijn wij ooit naar hen toegegaan en gezegd “ hier ben ik en ik ben er ook voor jou”. Dit je richten op de ander, ook al heeft die een slurf, is voor mij het essentiële, en niet alleen in deze donkere dagen voor de kerst. In een wereld, waarin het koude marktdenken overheerst, moet juist dit bruggenbouwen naar de ander ons antwoord zijn. Hebben we allemaal wel niet eens het gevoel, dat achter die slurven zich iemand bevindt, die op ons wacht en roept “ kom maar zoals je bent, je hoeft niet bang te zijn”. Denk hier maar eens over na, als u ze weer voorbij ziet lopen.