zaterdag, februari 18, 2006

De abrikoos

Ik streel haar met mijn handen
De éne helft rond, zacht en stevig
En zo ook de andere
De éne helft met fluwelen huid
En zo ook de andere
Een vrucht uit het paradijs
Verdwaald in deze wereld.
De éne helft doet je geloven:
God bestaat
En zo ook de andere
Ik streel haar met mijn handen.

8 opmerkingen:

Anoniem zei

Ik houd meer van appels. Ik schil ze met liefde, snijd ze in stukjes en vorm ze tot een holistisch geheel: de appeltaart.

Anoniem zei

Lieve huisvrouw, nergens worden zulke heerlijke appeltaarten gebakken als door een huisvrouw te H., maar Doarmer heeft het gevoel, dat de abrikoos ons eraan herinnert, dat het paradijs bestaat.Zo goddelijk is alleen al de aanblik.

Anoniem zei

Ik zag deze avond in "Spoorloos"een schilderij van een onbekende Italiaan met een blote billen tafereel. En in ene kere doorzag ik wat Doarmer bedoelde met de abrikoos en het paradijs!

Anoniem zei

Goed, cursiste, als u maar niet weer zegt, dat een nimf een boom kan worden

Anoniem zei

Doarmer, geloof jij in legende's?

Anoniem zei

Doarmer gelooft in de paradijselijke abrikoos, maar het verhaal van de nimf en de boom was zo wreed

Anoniem zei

Doarmer, in Oost-Kapelle heb ik een pot paradijselijke abrikozen op de kop weten te tikken die daar
werden verkocht als 'boerenmeisjes'!

Anoniem zei

Lieve huisvrouw, die Zeeuwen weten de schoonheid van boerenmeisjes zeker te waarderen!