Út “togearre”Sjoch nou, hoe’t de niigjende joun
alle kleare kleuren forgrizet;
Sêft en hoeden de biidzjende wrâld
mei wide frede oerdizet.
Sa’n einleas lok, sa’n goudne stoun
giet net foarby, wurdt nea forlern;
Wy woll’ dizze iene, wide joun
as sûnder ein, as ivich sjen.
Fedde Schurer
3 opmerkingen:
Vertaling:
Zie nu hoe de vallende avond
alle heldere kleuren grijs maakt,
zacht en behoedzaam de wachtende wereld
met een nevel van grote vrede bedekt
Zo'n eindeloos geluk, zo'n gouden uur
gaat niet voorbij, gaat nooit verloren,
wij willen deze ene, grote avond
als zonder einde, als eeuwig zien.
Een maand geleden, was ik i.v.m. een excursie van kunstgeschiedenis op bezoek in de kunstenaarskolonie Worpswede en Fisherhude. Na het diner op zaterdagavond overvielen onze leraren ons met het examen. De wijn had rijkelijk gevloeid, dus ik vond het moment absurd. Ik schreef op het examenblad:'Ik houd veel van jullie maar met deze geintjes van jullie doe ik niet mee.' En vertrok. De Wümme (of was het de Hamme?)over het Teufelsmoor in. Hoe verder ik liep des temeer ik ervoer(het was rond 10 uur s'avonds):
Sa’n einleas lok, sa’n goudne stoun
giet net foarby, wurdt nea forlern;
Wy woll’ dizze iene, wide joun
as sûnder ein, as ivich sjen.
Morgen ga ik weer naar Worpswede en vereeuwig 'dat zijn' misschien met de aankoop van zo'n gouden uur in het Teufelsmoor in de vorm van een schilderij.
Neat witte wy fan moarn of juster,
ús swalkjend libben bart syn lean;
En by wrâldsk twiivlich skimertsjuster
sill’ wy yn leafde’s ljochtglâns gean.
Fedde Schurer
Oersetting:
Niets weten wij van morgen of gisteren,
ons zwervend leven wordt beloond;
En in de twijfelachtige schemering van de wereld
zullen wij wandelen in liefde’s lichtende glans.
Een reactie posten