vrijdag, oktober 27, 2006

It goede njonken it bettere

Het karakter van de innerlijke stem is “luciferisch” in de wezenlijkste en ondubbelzinnigste betekenis van het woord, en daarom plaatst ze de mens voor de uiterste morele beslissingen. Zonder deze wordt hij nu eenmaal nooit bewust, of een persoonlijkheid. Op ondoorgrondelijke wijze is vaak het laagste en hoogste, het beste en gemeenste , waarste en leugenachtigste vermengd in de stem van het innerlijk – ze splijt een afgrond van verwarring, misleiding en vertwijfeling open.
Het is natuurlijk belachelijk om de stem van de alom-goede en alom-verwoestende natuur aan te klagen wegens slechtheid. Wanneer ze ons voornamelijk slecht toelijkt, dan berust dat in wezen op de oude waarheid dat het goede altijd de vijand van het betere is . Wij zouden immers dwaas zijn, wanneer we ons niet aan het traditioneel goede hielden, zolang dat maar mogelijk is. Maar zoals Faust zegt:
Wanneer wij ‘t goede dezer aard erlangen,
Dan heet het beetre schijn en waan

Iets goeds is helaas niet eeuwig goed, want anders zou er niets beters bestaan. Zodra het betere komt, moet het goede wijken. Daarom zegt immers Meester Eckhardt:
“God is niet goed, want anders zou hij beter kunnen zijn”.
Carl Gustav Jung (1875 - 1961)

Geen opmerkingen: