Jidju, zo wordt het Friese woord jierdei uitgesproken. In het Nederlands vertaald betekent het jarig. Dit woord kent het Fries ook wel, maar als jongensnaam.Doarmer is dus vandaag jidju en het zal een zware dag worden. Hij is gewend aan een sober en eenzaam leven, waarbij de dagen gevuld worden met hard werken. Maar op zo'n jidju denkt Doarmer daar wel eens over na en hij is altijd blij, dat de dag weer voorbij is en hij weer aan het werk kan. Dan is de eenzaamheid ook beter te verdragen.
2 opmerkingen:
Ook ik behoorde tot de genodigden op het feest ter gelegenheid van Doarmers jierdei.
Meteen bij binnenkomst werd ik aangenaam getroffen door de oprechte vrolijkheid in deze eenvoudige visboerwoning. Doarmer had vooral mensen uit het buitengebied en de viswereld uitgenodigd. Een aantal gasten, werkzaam bij de visafslag, kende ik niet,
maar omdat ik geregeld bij Doarmer een visje verschalk herkende ik de meeste gasten meteen als vaste klanten.
Zo was er stralender dan ooit de van haar ziekbed herrezen D. Haar gouden lokken dansten feestelijk rond haar hoofd.
Eens te meer bleken Doarmers naam en faam als visboer. Uit alle windstreken waren de liefhebbers toegestroomd en om mij heen hoorde ik steeds weer een andere vreemde tongval. De Brabantse klanken bleken afkomstig van ene Peerke, kenner van bier en Bach, jazeker, in deze volgorde, zoals ik alras kon constateren.
Tactisch binnensluipend verscheen de geblokte buurman, eigenlijk meer een vuur- dan visvreter. Hij volgde op enige afstand zijn lieftallige echtgenote, die hij als verspieder voorop liet gaan. Op zijn rug prijkte uitdagend een oplichtende ruit.
Heel bijzonder en gevaarlijk werd het feest toen ook hier de duivel binnendrong in de gedaante van de geslepen zakenman DB uit I. Beelden van een middeleeuws verhaal over een onschuldig meisje, dat belaagd wordt door de duivel Moenen die een oog mist, rezen voor mijn geestesoog op. Deze duivel miste zo op het oog niets, integendeel, hij verried zich door een surplus: een enorme puilende buik.
In de huisvrouw te H. zag deze geest een gemakkelijke prooi en zo knoopte hij met haar een gesprekje aan, haar ondertussen van de andere gasten isolerend. Nu bleek de functie van de buik. Hiermee vulde hij al snel de intieme ruimte, die henm van zijn prooi scheidde.
De duivelse tactiek bleek in 500 jaar niet veranderd:
de helse regel "ten eersten sal men die vrouwen soetelijc anegaen" werd onder mijn ogen in praktijk gebracht. Een stroom van complimenten vloeide van de lippen van deze zakenman:
sensitiviteit, gevoeligheid inlevingsvermogen,hoog EQ, het hele register werd in alle toonaarden opengetrokken. Nu bleek waarom de duivelse instructies de laatste 500 jaar niet gewijzigd waren: de huisvrouw te H., niet gewend aan zoveel complimenten en eigenlijk helemaal niet gewend aan welk compliment dan ook, smolt als was. Weldra verloor ik haar uit het oog en ook de rest van de
avond zag ik haar niet meer terug.
Hoe weinig een hardwerkende , eenvoudige visboer verwend wordt bleek bij het aanbieden van de geschenken: een drietal tuinornamenten en een drietal boeken. Door een dergelijke overdaad tot tranen geroerd bedankte de arme Doarmer. Omdat een van de boeken erop gericht was Friezen het Nederlands bij te brengen, beloofde Doarmer voortaan in de avonduren hieraan hard te werken ( hij kan niet anders, het is zijn lot), zodat hij zijn klanten nog beter vis kan verkopen.
Nu begreep ik waarom Jezus indertijd met lieden uit de viswereld was begonnen.
Het zijn de allerbesten, soberder en harder werkend tref je ze nergens ter wereld!
Eerwaarde pater s.j., Doarmer kent de geslepen zakenman DB van de markt, alwaar deze persoon voortdurend opnames maakt met zijn videocamera, ook geeft hij adviezen aan de kooplui aangaande hun stemgebruik, de zogenaamde s-faktor. Zijn vaste uitdrukking is nokjoer, nope . De marktkooplui hebben tot nu toe niet kunnen ontdekken, wat dit betekent.
Een reactie posten