Ik ben de perken langsgegaan,
de bocht der zonnige terrassen,
de flauw bewogen siergewassen,
de koele stammen van den laan
en heb de loten en de twijgen
de weeke stengelen geplukt
en wat mijn handen konden krijgen
mij toegehaald en aangedrukt.
En in mijn armen liggen schoven
van alle rijkdom, die ik brak
een schat mijn eigen wensch te boven
en wie ik liefheb, krijgt een tak.
J.H. Leopold
5 opmerkingen:
Ach, Leopold. Toen werkten er nog echte mensen in het onderw.
Dr.Oetker, hij was toch een classicus?
Zeker. Leraar en inspiratiebron van Ida Gerhardt.
Ik ken u - en ik ken u niet,
die mij toont hoe een vers ontstaat,
en lacht als het aan stukken slaat.
Die Leopold zijt. - En ook niet.
I.Gerhardt, Tweespraak (partim)
Dr.Oetker, zeer fraai!
Een reactie posten