De moralisten die de liefde tot het waarnemen missen en slechts het genoegen van het pijnigen kennen, hebben de geest en de verveling van kleinsteedse burgers; hun even wreed als erbarmelijk genoegen bestaat hieruit, de naaste op de vingers te kijken en ongemerkt ergens een naald aan te brengen, zodat hij er zich aan prikt.
Kent gij de wraak der verlegen mensen, die zich in gezelschap gedragen alsof zij hun ledematen gestolen hadden? De wraak der deemoedige christelijk-achtige zielen, die op aarde overal maar doorheen sluipen? De wraak diergenen, die altijd meteen oordelen en altijd meteen ongelijk krijgen? De wraak der dronkaards aller soorten, voor wie de morgen het akeligste deel van de dag is?...... Het aantal dezer kleine wraakzuchtigen en zeker hunner kleine wraakoefeningen is ontzaglijk; de hele lucht gonst voortdurend van de afgeschoten pijlen en pijltjes hunner boosaardigheid, zodat de zon en de hemel des levens daardoor verduisterd worden, niet alleen voor hen, maar meer nog voor ons, de anderen, overigen.
Midden onder het scheppen nemen wij gewoonlijk niet de tijd om te oordelen over het leven en het bestaan, en midden onder het genieten ook niet: komt het er echter toch eens van, dan geven wij hem, die op de zevende dag en de rust wachtte om alles wat bestaat zeer mooi te vinden, niet langer gelijk, hij heeft het beste ogenblik voorbij laten gaan.
Fr.Nietzsche: Morgenröte
Nietzsche vindt, dat je niet tot de avond moet wachten om de dag te prijzen. Waarschijnlijk, zegt hij ergens, ben je dan zo moe, dat je tot een somber oordeel somber komt. Je moet van de dag genieten, als het dag is en zeker niet “beste ogenblik voorbij laten gaan”. Ook heeft nogal wat moeite met lieden, die niet van de dag, de morgen, houden en de “zon en de hemel des levens” met hun kwaadaardige pijltjes verduisteren. Het zijn maar kleine pijltjes, tot meer zijn deze lieden niet in staat, maar het zijn er wel ontzettend veel!
Kent gij de wraak der verlegen mensen, die zich in gezelschap gedragen alsof zij hun ledematen gestolen hadden? De wraak der deemoedige christelijk-achtige zielen, die op aarde overal maar doorheen sluipen? De wraak diergenen, die altijd meteen oordelen en altijd meteen ongelijk krijgen? De wraak der dronkaards aller soorten, voor wie de morgen het akeligste deel van de dag is?...... Het aantal dezer kleine wraakzuchtigen en zeker hunner kleine wraakoefeningen is ontzaglijk; de hele lucht gonst voortdurend van de afgeschoten pijlen en pijltjes hunner boosaardigheid, zodat de zon en de hemel des levens daardoor verduisterd worden, niet alleen voor hen, maar meer nog voor ons, de anderen, overigen.
Midden onder het scheppen nemen wij gewoonlijk niet de tijd om te oordelen over het leven en het bestaan, en midden onder het genieten ook niet: komt het er echter toch eens van, dan geven wij hem, die op de zevende dag en de rust wachtte om alles wat bestaat zeer mooi te vinden, niet langer gelijk, hij heeft het beste ogenblik voorbij laten gaan.
Fr.Nietzsche: Morgenröte
Nietzsche vindt, dat je niet tot de avond moet wachten om de dag te prijzen. Waarschijnlijk, zegt hij ergens, ben je dan zo moe, dat je tot een somber oordeel somber komt. Je moet van de dag genieten, als het dag is en zeker niet “beste ogenblik voorbij laten gaan”. Ook heeft nogal wat moeite met lieden, die niet van de dag, de morgen, houden en de “zon en de hemel des levens” met hun kwaadaardige pijltjes verduisteren. Het zijn maar kleine pijltjes, tot meer zijn deze lieden niet in staat, maar het zijn er wel ontzettend veel!
2 opmerkingen:
Ik zei tot mijn 18-jarige pappenheimers vandaag: "Jullie moralisten die de liefde tot het waarnemen missen en slechts het genoegen van het pijnigen kennen, hebben de geest en de verveling van kleinsteedse burgers; jullie even wreed als erbarmelijk genoegen bestaat hieruit, de naaste op de vingers te kijken en ongemerkt ergens een naald aan te brengen, zodat hij er zich aan prikt."
Intussen kreeg ik van de Ier een SMSje: "Ze sluiten A op op het toilet." Bovendien loopt volgens mijn collega H. de chauffeur witheet door de bus omdat ze voor hem de schillen en de dozen hebben nagelaten voor het aangenaam verpozen.
Met de mantel der liefde dekken we alles toe en starten morgenvroeg weer met volle moed.
Beste Es, Doarmer voelt met u mee. Een bus vol met verveelde kleinsteedse burgers lijkt hem ook vreselijk.Hoe bent u daartussen verzeild geraakt? En kon u ze niet afzetten bij een of ander pretpark, zodat u tenminste nog van de dag kon genieten?
Een reactie posten