De eagen ticht De ogen dicht

Vanochtend heeft Doarmer een 15 km wedstrijd gelopen. De start was in de stad H., maar het parcours liep door het buitengebied. Het was een prachtige vroege voorjaarsdag , de zon scheen volop en Doarmer rook de geur van boerenerven. Dat stimuleert , het is net alsof de zwaartekracht wegvalt ,er ontstaat een dansende lichtheid en hij voelde zich tijdens het rennen, zoals een Friese dichter schreef ,“ als een leeuwerik , die dronken van zijn eigen klank, alleen maar zilveren blijheid kent”. Toen hij na ca.13 km op een lange rechte weg, een jonge man inhaalde, zag hij iets merkwaardigs. De jonge man liep, zijn hoofd schuin omhoog naar de zon gericht, met zijn ogen gesloten en Doarmer dacht, wat kunnen mensen toch verschillend op de lente reageren. Terwijl hij niet alleen de geuren maar ook de kleuren wil opnemen en niets wil missen, geniet die ander door zijn ogen te sluiten. Na een paar honderd meter was er wel een vrij scherpe bocht naar links, maar toen was Doarmer al lang deze loper voorbij.