Bij de verheerlijking van de “arbeid”, bij de onvermoeibare redevoeringen over “ de zegen van de arbeid” zie ik dezelfde bijgedachte als bij de lof der persoonlijke handelingen tot nut van het algemeen: die van de vrees voor het individuele. Welbeschouwd voelt men thans, bij de aanblik van de arbeid – en daarmee bedoelt men altijd de harde arbeidzaamheid van vroeg tot laat – dat een dergelijke arbeid de beste politie is, dat hij iedereen in toom houdt en de ontwikkeling van de rede, de begeerte, de lust tot onafhankelijkheid krachtig vermag te belemmeren. Want hij verbruikt buitengewoon veel zenuwenergie en onttrekt deze aan het nadenken, peinzen, dromen, zorgen, liefhebben, haten, hij stelt altijd een klein doel voor ogen en verschaft lichte en regelmatige bevredigingen.Zo zal een maatschappij, waarin voortdurend hard gearbeid wordt, meer veiligheid genieten: en veiligheid aanbidt men thans als de hoogste godheid.
In alles wilt gij verantwoordelijk zijn! Alleen niet voor uw dromen! Wat een ellendige zwakkelijkheid, wat een gebrek aan consequente moed! Niets is meer uw eigendom dan uw dromen!Niets meer uw werk!
In alles wilt gij verantwoordelijk zijn! Alleen niet voor uw dromen! Wat een ellendige zwakkelijkheid, wat een gebrek aan consequente moed! Niets is meer uw eigendom dan uw dromen!Niets meer uw werk!
Fr.Nietzsche:Morgenröte
2 opmerkingen:
Gisteren en vandaag van 'Morgenrot' tot 'Abendrot' hard gewerkt in de tuin. En heb intussen alles gedaan -gepeinsd, gedroomd, gezorgd en liefgehad, niet licht, maar alles intens beleefd.
Ik snoeide loot na loot en overpeinsde mijn vaders dood nu 6 jaar geleden. Zo onverwacht. Hij ging toen op die 14de mrt, na een avond kaarten, door de kou, spoorslags met de fiets naar zijn "Ispahaan".
De tuinman en de dood
Een Perzisch Edelman:
Van morgen ijlt mijn tuinman, wit van schrik,
Mijn woning in: "Heer, Heer, één ogenblik!
Ginds, in de rooshof, snoeide ik loot na loot,
Toen keek ik achter mij. Daar stond de Dood.
Ik schrok, en haastte mij langs de andere kant,
Maar zag nog juist de dreiging van zijn hand.
Meester, uw paard, en laat mij spoorslags gaan,
Voor de avond nog bereik ik Ispahaan!" -
Van middag (lang reeds was hij heengespoed)
Heb ik in 't cederpark de Dood ontmoet.
"Waarom," zo vraag ik, want hij wacht en zwijgt,
"Hebt gij van morgen vroeg mijn knecht gedreigd?"
Glimlachend antwoordt hij: "Geen dreiging was 't,
Waarvoor uw tuinman vlood. Ik was verrast,
Toen 'k 's morgens hier nog stil aan 't werk zag staan,
Die 'k 's avonds halen moest in Ispahaan."
P.N. van Eyck
En wat is vol liefde arbeiden?
Het is met tederheid het zaad zaaien en vol vreugde de oogst binnenhalen, alsof je geliefde eten zou van de vrucht.
Het is alle dingen die je maakt de adem inblazen van je eigen geest.
Kahlil Gibran
Een reactie posten