Oantrune troch ritige pûsters
saait stjoerleas dreamend
yn tsjusterens de wite tútfûgel
en boppe de nachtwyn besiket er
mankelyk syn helpleas liet ,
sjongend oer in dei,
lang lyn en ferlern,
sjongend oer in beam,
skaadzjend yn it sinneljocht,
in fergetten plak,
sjongend oer skientme,
oer leafdesfjoer,
ferdreaune kjeld,
mar nimmen heart.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten