Wurklikheid Werkelijkheid

Zijn (Kant’s) redenering ging als volgt. De geest kan de wereld vatten, of tenminste de wereld zoals die aan ons verschijnt, omdat deze wereld niet geheel van onze geest verschilt, omdat zij iets van de geest weg heeft. En dat is zo, omdat in het proces van kennisverwerving, het vatten van de wereld, de geest om zo te zeggen actief al het materiaal verwerkt dat via zintuigen binnenkomt. De geest geeft dit materiaal voortdurend een bepaalde vorm en bewerkt het volgens de hem eigen vormen of wetten, de vormen of wetten van ons denken. Wat wij “natuur” noemen – de wereld waarin we leven, de wereld zoals die aan ons verschijnt – is een wereld die al bewerkt is, een wereld gevormd door onze geest. En die wereld is als onze geest, omdat ze erdoor geassimileerd is….. Ook Hegel hield zich bezig met de kentheoretische vraag: “ Hoe kan onze geest de wereld vatten?” En net als de andere idealisten antwoordde hij: “Omdat de wereld iets van de geest weg heeft.” Maar zijn theorie was radicaler dan die van Kant. Hij zei namelijk niet zoals Kant: “ Omdat de geest de wereld in zich opneemt of vormt.” Hij zei:” Omdat de geest de wereld is”…. Tussen beide opvattingen ligt een brug namelijk Fichtes antwoord: “Omdat de geest de wereld schept”.

Karl Popper over de filosofen Kant, Fichte en Hegel

Het woord idealisten heeft natuurlijk de filosofische betekenis en wordt gebruikt in tegenstelling tot materialisten. Idealisten gaan er in feite vanuit, dat verschijnselen in de materiële wereld afhankelijk van interpretatie zijn, en niet werkelijk, maar een gevolg van onze waarneming. De materialisten accepteren alleen de materie als werkelijk.