Het was op 18 juni in het jaar 1988, het was een warme dag en Doarmer liep een halve marathon . De volgende dag stond deze foto in de krant. Aan de gezichten is te zien, dat er “gevochten” werd. Doarmer eindigde overigens als zesde bij deze wedstrijd en als hij deze foto ziet nu hij een oude man is geworden met de daarbij behorende beperkingen, verzucht hij “ wêr is de faasje bleaun?”donderdag, maart 05, 2009
Faasje Vaart
Het was op 18 juni in het jaar 1988, het was een warme dag en Doarmer liep een halve marathon . De volgende dag stond deze foto in de krant. Aan de gezichten is te zien, dat er “gevochten” werd. Doarmer eindigde overigens als zesde bij deze wedstrijd en als hij deze foto ziet nu hij een oude man is geworden met de daarbij behorende beperkingen, verzucht hij “ wêr is de faasje bleaun?”
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
7 opmerkingen:
De oplettende kijker zal wel hebben gezien , dat Doarmer in die tijd de onderste helft van zijn linker been miste, wat het lopen van een halve marathon beslist niet eenvoudiger maakte.
de vierde man achter hem mist de onderhelft van het rechterbeen, ze hadden misschien samen kunnen werken zodat één met twee benen had kunnen winnen?
Wie moet rennen, kan niet plannnen.
Beste Anoniem, Doarmer wilde wel samenwerken, maar die andere man wilde de onderhelft van zijn linkerbeen niet afstaan. Ja, en als mensen zo non-coöperatief zijn!
Dr.Oetker, Doarmer dacht altijd dat spreuk was "Wie moet plannen, kan niet rennen".
jammer, het is een kwestie van calculeren. wie voorop loopt lijkt de kans te hebben te winnen, dus waarom dan niet je been afstaan en de eer ook delen??
Ja Anoniem, over dit probleem wordt al tijden door economen en sociologen gediscussieerd. Gaat men voor het eigenbelang of voor de samenwerking of werkt men alleen maar samen als in het eigenbelang is? Hierbij zijn inderdaad allerlei strategieën mogelijk, maar Doarmer is slechts een eenvoudige hardloper.
Een reactie posten