zondag, augustus 02, 2009

De feriening De vereniging

Hjoed wer twa oeren rûn, mar no yn’e rein. J. wie net hielendal fan’e skrik bekommen en doarde net wer lâns de lilke hiemdogge. Mar, hawar it hat sa wêze moatten, op in sânpaad foar it doarp H. seach J. hommels in losrinnende Dútske harder. Doarmer soe syn swurd al lûke, mar it die bliken, dat it in nuet bist wie. It oertsjûge lykwols Doarmer jitris fan it besteansrjocht fan’e Nederlandsche Christelijke Vereniging ter Bestrijding van Honden.

2 opmerkingen:

pater Pierre de Bree s.j. zei

Dat Doarmer overtuigd moet worden van het bestaansrecht van een christelijke vereniging siert hem niet. Je zou de hond op hem loslaten! Hij zou toch moeten weten, dat de "Christelijke Vereniging ter bestrijding van het M." niet de enige zegenrijke christelijke vereniging is.
Dat Doarmer naast een beetje Fries weinig anders sprutst en zelfs van een eenvoudige Keltische taal grotendeels gatenkaas gegeten heeft, maakt zijn zaak tamelijk hopeloos. Laten wij bidden voor zijn arme ziel!

Doarmer zei

Waarde pater S.J., in uw strijd tegen ongeloof en ketterij bent u wel heel snel op uw teentjes getrapt! Doarmer heeft vroeger nooit de kans gehad om regelmatig onderw. te volgen, vandaar dat zijn kennis van de Keltische talen wat gebrekkig is, hij moest al op jonge leeftijd met vis langs de deuren en verkeer regelen!Bovendien het feit dat Doarmer tot twee keer toe met een gevaarlijke hond geconfronteerd werd, beschouwt hij als een teken van HEM! En dat is ook zo, want het bleek dat Doarmer de contributie van de genoemde vereniging nog niet had betaald , wat intussen reeds is geschied !