Daarom is de wereld niet alleen een hoogst bewonderenswaardige machine, maar voor zover hij uit geesten bestaat, de beste staat, waardoor aan de geesten een maximum aan geluk of vreugde wordt gegarandeerd, waarin hun fysieke volmaaktheid gelegen is. Maar je zult zeggen dat wij in de wereld het tegendeel ervaren, want dat het met de besten heel dikwijls het slechtste gaat, en dat niet alleen onschuldige dieren, maar ook mensen pijn lijden en gedood worden, zelfs onder folteringen, kortom dat de wereld, vooral wanneer wij letten op de manier waarop de mensheid wordt geregeerd, eerder de indruk wekt chaos en verwarring te zijn dan iets wat door een opperste wijsheid wordt geordend. Ik geef toe dat het op het eerste oog zo lijkt te zijn, maar ik meen dat, als we de zaak meer fundamenteel bekijken, we het tegendeel moeten vaststellen….. Wij kennen maar een gering deel van de eeuwigheid…. En toch oordelen wij op basis van een zo geringe ervaring lichtvaardig over iets wat onmeetbaar en eeuwig is.
Gottfried Leibniz (1646 – 1716)
Deze filosoof is van mening, dat wij in “de best mogelijke wereld” leven. Ook al zou het een grote ellende zijn, elk alternatief zou nog slechter zijn. Men spreekt wel eens over de optimistische kijk van deze filosoof op het bestaan , maar Doarmer heeft zijn twijfels of zijn opvatting wel zo positief uitgelegd moet worden, er zit ook iets in van “beter hebben we niet, je moet het hier maar mee doen”.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten