Wij trachten de vraag naar het Niets te stellen. Wat is het Niets?Reeds in de eerste aanloop tot deze vraag doet zich iets ongewoons aan ons voor. Als wij de vraag aldus stellen, poneren wij het Niets bij voorbaat als iets wat zus of zo ‘is’ - als een zijnde. Maar daarvan verschilt het toch juist te enen male. Als wij naar het Niets vragen – naar wat en hoe dat Niets is – dan slaat het onderzochte in zijn tegendeel om. De vraag berooft zich aldus zelf van haar eigen onderwerp. Dienovereenkomstig is ook ieder antwoord op deze vraag van huis uit onmogelijk, want het neemt noodzakelijkerwijs deze vorm aan: het Niets ‘is’ dit of dat. Ten aanzien van het Niets zijn vraag en antwoord op dezelfde wijze ongerijmd.
Heidegger
Wat is het Niets? Het Niets “is” dus nooit.
2 opmerkingen:
Conform Parmenides: het zijnde is en het niet-zijnde is niet.
Dr. Oetker, Doarmer heeft n.a.v. uw woorden van Parmenides het volgende nog even opgezocht en het lijkt inderdaad wel of Heidegger citeert :
Ik wil u dan zeggen - neem't gehoorde woord goed in u op - over welke wegen van onderzoek dan nu valt te denken: de ene weg is die dat het Zijn is en het Niet Zijn niet is; dat is de weg der zekerheid; de andere echter, dat Niet Zijn is en ook nuttig zou zijn: ik zeg u, dit pad is gans onuitvorsbaar, want het Niet Zijnde kunt ge niet kennen noch er iets van zeggen.
Een reactie posten