Graag uw aandacht voor de dag waarop ik, acht jaar oud, de vierde etude van Chopins opus 25 voor het eerst op de platenspeler van mijn ouders hoorde, en er prompt verliefd op werd. Veronderstel nu eens dat mijn moeder de naald een duizendste seconde later in de groef had gezet. Wat als een paal boven water staat is dat alle moleculen in de kamer dan volslagen verschillend zouden hebben bewogen. Als u een van de moleculen was, zou u een radicaal ander levensverhaal hebben gehad. Dankzij die duizendste seconde uitstel zou u al voortrazend en op volkomen andere plekken tegen heel andere moleculen zijn gebotst, compleet andere kanten op zijn getold……. Welk molecuul u ook was in de kamer, uw levensverhaal zou er onvoorstelbaar anders hebben uitgezien……. Mijn levensverhaal zou op geen enkele manier, in geen enkele vorm of toestand anders zijn geweest als mijn moeder de naald een duizendste seconde vroeger of later in de groef had gezet. Of een seconde vroeger of later.
D. Hofstadter
D. Hofstadter
Geen opmerkingen:
Een reactie posten