Mjitte Meten

Niemand is verantwoordelijk voor het blote feit dat hij bestaat, dat hij die en die eigenschappen heeft, dat hij onder deze bepaalde omstandigheden, in deze bepaalde omgeving leeft. De fataliteit van zijn eigen wezen kan niet los worden gezien van de fataliteit van al datgene wat geweest is en nog te gebeuren staat. Hij is niet het gevolg van een eigen bedoeling, van een wil, van een plan; hij is niet de inzet van het streven “de ideale mens ”of “het ideale geluk” of “de ideale moraliteit” te verwezenlijken , het is absurd zijn wezen op een of ander doel te willen afwentelen. Wij hebben het begrip “doel” uitgevonden: in de realiteit zal men tevergeefs zoeken naar een doel…………..Wij zijn noodzakelijk, wij zijn een stuk noodlot, we zijn een deel van het geheel, er is niets wat ons bestaan zou kunnen vonnissen, meten, vergelijken, veroordelen, want dat zou betekenen het geheel vonnissen, meten, vergelijken, veroordelen….. Maar buiten het geheel is er niets.

 

Nietzsche

Dit is wel de kern van het denken van Nietzsche. Aangezien het doel van het leven slechts onze uitvinding is en in werkelijkheid niet bestaat, is het onmogelijk vast te stellen of bepaalde handelingen “goed” of “slecht” zijn, is het onmogelijk te “ vonnissen”, want de meetlat ontbreekt. Optimist als Nietzsche is, raadt hij ons aan van ons “noodlot” te houden. Het leven wil geleefd worden.