Deze ochtend rende Doarmer in de heuvels door de vers gevallen
sneeuw. Voor zich in de sneeuw zag hij de voetsporen van een andere hardloper,
een bekende, die ongeveer 10 minuten daarvoor dezelfde route moest hebben
gelopen. Op een bepaald moment zag hij naast deze voetsporen de sporen van een
ree en in Doarmer’s beleving was het alsof ze samen een stuk hadden opgelopen en hij stelde zich een gesprek voor. De ree: “Loopt het wat, zo
op twee benen?” De hardloper: “Ach ja, als je het een keer gewend bent”.
Waarschijnlijk beviel het tempo de ree toch niet , want na een paar honderd
meter zag Doarmer , dat het reeënspoor linksaf boog , het bos in. En zo ziet u
maar weer, dat het heel goed mogelijk is om naast een ree te rennen, als u de
factor tijd maar buiten beschouwing laat.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten