Nu No

Uit het feit, dat er geen universeel moment “nu” bestaat, volgt ook dat onze nette indeling in verleden, heden en toekomst niet meer klopt. Deze begrippen hebben wel betekenis in iemands onmiddellijke omgeving, maar zijn niet overal geldig.

Men gaat er meestal zonder nadenken vanuit dat de toekomst nog ongevormd en onbepaald is; het verleden is voorbij en bestaat alleen nog in de herinnering. Men gelooft graag dat verleden en toekomst niet bestaan en dat er steeds maar één moment van werkelijkheid tegelijk bestaat. De relativiteitstheorie verklaart dergelijke opvattingen tot nonsens.

Hij (de fysicus) vat tijd niet op als een reeks gebeurtenissen die plaatsvinden. In plaats daarvan zijn verleden en toekomst er gewoon en strekt tijd zich uit in verleden en toekomst vanaf elk gegeven moment, op dezelfde manier als ruimte zich uitstrekt vanuit elk gegeven punt. De vergelijking is zelfs meer dan analogie want ruimte en tijd zijn in de relativiteitstheorie onontwarbaar met elkaar verwikkeld en vormen een geheel dat fysici ruimtetijd noemen.

We beginnen te vermoeden dat tijd niet werkelijk “stroomt”, behalve in onze geest.

Paul Davies