Kritiek en twijfel kunnen leiden tot ironie. Levensgevoel en levenshouding van postmodernen vertonen soms ironische trekken. Ironie houdt in: fijne, lichte spot over zekerheid van mensen en instellingen; door gewichtigheid heen prikken; zaken eens niet al te serieus nemen; niet bestrijden met zwaarwichtige argumenten, maar door even het belachelijke van iets te laten zien. Bij een postmodern levensgevoel hoort ook dat mensen zichzelf en hun zekerheden en beweringen met enige ironie en een relativerende glimlach weten te bekijken….. De stap van ironie naar speelsheid en vrolijkheid is niet zo groot. In het postmoderne levensgevoel heeft ook het ludieke een plek. Er is gesproken over “de uitnodigende vrolijkheid en speelsheid van postmoderne kunstenaars”en over een vorm van postmodernisme die teruggaat op het verlangen van Nietzsches Zarathustra om te dansen.
C. Lindijer over Postmodernisme
In het Postmodernisme speelt het begrip “contingentie” een rol, dit is “toeval”of “samenloop van omstandigheden”. Opvattingen komen niet rationeel tot stand , maar door een samenloop van omstandigheden, in zekere zin irrationeel. Daarom moet men “de zogenaamde zekerheden” ook niet zo serieus te nemen . Rorty maakt hierbij zelfs een scheiding tussen iemands private sector en de publieke sector.
C. Lindijer over Postmodernisme
In het Postmodernisme speelt het begrip “contingentie” een rol, dit is “toeval”of “samenloop van omstandigheden”. Opvattingen komen niet rationeel tot stand , maar door een samenloop van omstandigheden, in zekere zin irrationeel. Daarom moet men “de zogenaamde zekerheden” ook niet zo serieus te nemen . Rorty maakt hierbij zelfs een scheiding tussen iemands private sector en de publieke sector.
2 opmerkingen:
volgens mij:De Homo Ludens van Huizinga heeft dit jaar de pensioengerechtigde leeftijd bereikt. Als hij tenminste niet is overleden, wat mij zeer waarschijnlijk lijkt. Want het leven is geen spelletje, of het moest een 'survival game' zijn: een strijd waarin de 'fittest' overleven. Dat geldt niet alleen voor de natuur - sla mijn werk er maar op na. Het geldt ook voor de mens, zoals is aangetoond door allerlei sociaal darwinisten, psychologen en economen.
Misschien is "leven" gelijk aan "overleven", maar of dit een spel is of grimmige ernst hangt af van de bril waardoor je alles bekijkt.U zult toch wel met de postmodernisten eens zijn, dat regels en zekerheden hierbij zeer inwisselbaar zijn.
Een reactie posten