Had het heelal vijf minuten eerder kunnen beginnen? Kan het twee kilometer naar rechts worden verplaatst? En hebben deze verbijsterende vragen wel betekenis? Leibniz, die deze vragen als eerste stelde, dacht van niet: volgens hem bestaan ruimte en tijd alleen in de relaties tussen objecten en gebeurtenissen, en niet op zichzelf. Zonder gebeurtenissen zou er geen tijd zijn, zonder objecten geen ruimte, zodat de veronderstelling dat het heelal vijf minuten eerder begon, betekenisloos is….. Al is het moeilijk te doorgronden of te expliciteren, het denkbeeld dat de tijd stroomt of een richting heeft is verankerd in ons hele denken. Zo kunnen we in de drie ons omringende ruimtelijke dimensies naar believen in elke richting reizen. Maar wat we ook proberen, in de tijd kunnen we slechts één kant op: naar de toekomst, niet naar het verleden. Komt dit door een diep metafysisch kenmerk van de tijd, of schieten onze huidige technische vermogen gewoon te kort?
T.Crane
In de moderne natuurkunde is er geen “objectief nu” en “stroomt “ de tijd ook niet.
T.Crane
In de moderne natuurkunde is er geen “objectief nu” en “stroomt “ de tijd ook niet.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten