Morgen is het zover, Doarmer reist naar Brabant om daar in de stad E. een halve marathon te rennen. Het zal niet meevallen, want Doarmer is al een oude man en de lichamelijke gebreken worden van dag tot dag groter en eigenlijk zou hij verzorgd moeten worden. Ja, hij had zich zijn oude dag wel anders voorgesteld met een scootmobiel en een nachtkastje vol met medicijnen en zo en allemaal mensen uit de zorg, die zich met hem bezighielden en tegen hem zeiden “Doarmer, jij hebt niet een gemakkelijk leven gehad en geniet nu maar lekker van je oudedagsuitkering”. Eigenlijk is Doarmer in een verkeerde tijd geboren en is hij alles misgelopen , want in zijn jeugd waren er nog geen orthopedagogen en mensen, die zich met dyslexie en ADHD bezighielden, de ziektes zelf waren er nog niet eens en later was er geen jeugdzorg en geen basisbeurs en geen “in Holland” scholen , waar je zomaar een diploma kreeg en nu mist hij weer de oudedagsvoorziening. Doarmer wordt er helemaal Schopenhaueriaans van.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten